Ekin dezagun elkarrekin!
Urte desberdina izan da denontzat aurten… eta gogorra askorentzat. Osasun krisialditik abiatu eta maila guztietako krisiak inguratu gaitu: ekonomikoa, soziala, afektiboa… Eta krisialdi guztietan bezala, aberatsak gehiago aberastu dira eta besteok kable gainean dantzan egiten igaroko ditugu datozen hilabeteak.
Uda amaitzear dugun honetan, bizitzen ari garen egoerak zuzenki eta era latzean eragiten digu ekintzaileoi. Ezjakintasunaren kudeaketa nola daramazu?
Udaren etorrerarekin badirudi ahaztu ditugula etxean sartuta igaro ditugun egun, aste eta hilabeteak.
Bezero batekin bideo-deia daukat hamar minutu barru. Non kokatuko naiz? Ze fondo egotea nahi dut? Nola jantziko naiz? Oinutsik jarraituko dut ala ez? Ispiluan begiratu dut neure burua, ze begi-zulo ditut? Zer adierazten du neke honek? Makilatuko naiz?
Zaintzak erdigunera ekarrarazi dizkigu Covid-19ak. Zoritxarrez, behartuta izan da eta ez behin betiko.
Covid-19a dela eta telelana deskubritu dugula dirudi. Baina, telelan erreala edo faltsua izaten ari da garatzen ari garen hau?
Ekintzailetza, eta ausartuko naiz esaten emakumeen ekintzailetza are gehiago, emozio biderkatuen labirintoa da maiz. Ekintzailetza prozesua bera, ideiak garatzeko bidea, erabakiak hartzeko prozesua eta aurrez espero gabeko milaka ikasketa egin beharra (sarri hanka sartu ondoren) emozio uholdeak zipriztitzen du ia
Ekiten ari garenean, askotan entzun behar izaten dugun galdera da: “nola lortzen dituzu bezeroak?”
Emaila gaur egun lan askotan erabiltzen den baliabidea da. Baina, behar den bezala erabiltzen ba al dakigu?
Ekintzailetza prozesu bat da eta horrela ulertu behar dugu. Bizi garen jendarteak ez digu prozesuak ulertzen uzten, dena bat batekoa izan behar baita.